این کتاب شامل 12 فصل می باشد. در فصل اول کتاب ، نویسنده به شناخت علم از منظر جامعه شناسی ، زمینه های شناخت علم ، پیشینه تاریخی علم وروابط علم با سایر علوم می پردازد. به اعتقاد دانشمندان ، علوم می توانند موضوع پژوهش جامعه شناختی باشند. حتی اگر از قواعد خاصی از نظر ارزش یابی و معتبر سازی پژوهش های خود استفاده کرده باشند. زوکرمن مطالعه در این زمینه را به سه قسمت  تقسیم می کند: 1-سازمان اجتماعی و شناخت کار علمی 2-جامعه شناسی شناخت علمی 3-روابط متقابل میان علم ومجموعه شرایط اجتماعی مربوط به آن.

گروهی از جامعه شناسانی که آنها را امروزه کلاسیک می نامیم درصدد بودند که رابطه میان جامعه وفرهنگ را از یک سو وحضور علم را از سوی دیگر مورد شناخت قرار دهند و مرتن کسی است که می توان او را اولین جامعه شناس علم نامید.با این حال اولین مطالعات در زمینه جامعه شناسی علم در حدود سال های 1940 آغاز شد.

جامعه شناسانی مثل دورکیم ،وبر ،مانهایم وزیمل،در نیمه اول قرن بیستم از پیشگامان جامعه شناسی علم بودند و مشارکت های قابل توجهی در زمینه مطالعه روابط میان علم و جامعه داشتند .از حدود سال 1960 ، جامعه شناسی علم به عنوان یک تخصص جامعه شناختی شناخته شد و در طول این دهه اکثر کارهای پژوهشی در ایالات متحده امریکا متمرکز وسپس در سال 1980 در اروپا ظاهر شد اما آغاز فعالیت های مستمر و پیگیر در این رشته از نیمه سال 1990 آغاز و تا کنون ادامه دارد.